W związku z tym, iż prawo do spadku nie przedawnia się, formalności z nim związane można załatwić w dowolnym momencie, a sprawą może zająć się notariusz.

Zamiast sądu

Po nowelizacji prawa, alternatywną drogą dla postępowań sądowych w kwestii spadków jest dopełnienie formalności w kancelarii notarialnej. Wymaga to jednak spełnienia określonych warunków:

  • u notariusza muszą zjawić się wszystkie osoby, które są spadkobiercami ustawowymi i testamentowymi,
  • pomiędzy spadkobiercami nie może być sporu co do podziału majątku, w przeciwnym wypadku rozstrzygnięcie będzie dokonywane sądownie,
  • otwarcie spadku nastąpiło po 1 lipca 1984 roku.

Bycie spadkobiercą

Aby nabyć prawo do spadku, konieczne jest potwierdzenie bycia spadkobiercą, co dokonuje się na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia.

Sporządzenie tego dokumentu poprzedza spisanie protokołu dziedziczenia, w którym notariusz zawiera zgodne żądanie poświadczenia dziedziczenia wszystkich zainteresowanych osób wraz z szeregiem różnego rodzaju oświadczeń. Służy to m.in. ustaleniu porządku dziedziczenia.

Następnym krokiem jest sporządzenie wspomnianego aktu potwierdzającego prawo do dziedziczenia.

Niezbędne dokumenty

Do sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia notariusz wymaga przedłożenia kilku dokumentów:

  • odpisu aktu zgonu spadkodawcy,
  • odpisów aktów stanu cywilnego osób, które powołane są do spadku z ustawy, a więc odpisu aktu małżeństwa, jeśli spadkobiercą jest małżonek oraz odpisów aktów urodzenia, jeśli majątek dziedziczą dzieci (dla zamężnych dzieci wymagany jest również odpis aktu małżeństwa),
  • inne dokumenty wpływające na ustalanie prawa do spadku, np. testament, jeśli został sporządzony własnoręcznie przez osobę zmarłą lub też wypis aktu notarialnego, jeśli dokument został sporządzony w kancelarii notarialnej.

Dokumenty te dołącza się do aktu poświadczenia dziedziczenia, a sam dokument zostaje wprowadzony do elektronicznego Rejestru Aktów Poświadczenia Dziedziczenia, nabierając tym samym mocy prawnej.